 |
| Allerzielen Ergens Hier ver vandaan Zullen ze me opwachten Zal ik ze zien staan Hun handen ijl De glimlach zacht Ik mag weer bij ze wonen In dag en nacht Ik brand een kaars En berust Dat zij die ik liefhad En ooit heb gekust Mij slechts voor zijn gegaan Naar daar Hier ver vandaan Betty 23-10-2017 |
 |
| Allerzielen Al zou ik je stem willen vasthouden Je blik willen vangen Je adem die mij zachtjes streelt met woorden als een zachte avondbries willen horen Het is voorbij gegaan Slechts herinnering rest Verborgen in mijn hart en ziel Betty 31 0ktober 2016 ~ Voor hen die ik lief had en zijn heen gegaan op hun nieuwe reis~ |
 |
| Levenspad We zijn allemaal eens van huis gegaan En lopen op ons levenspad Onderweg een glimlach Maar ook een traan Soms rennend Of juist Stil gaan staan Daarna weer door Het lopen is Nog niet gedaan Totdat we uiteindelijk Allemaal Ja, allemaal Weer naar huis Toe gaan. Betty, 6-10-2016 |
 |
| Zo'n dag Een lichte bries strijkt door mijn haar De zon is zachtjes zomer klaar De bloesem rijp en vol Laat zware takken zakken Zo'n dag waarop het leven Even kleurt in zachte kleuren Terwijl een bonte pracht aan geuren Zachtjes mijn neusvleugels aait Het gras is vers gemaaid. Betty Mans 15 mei 2016 Foto: Betty Mans |
 De Tijd Ik kan de tijd niet in mijn handen nemen Genadeloos schrijdt zij voort In uren, maanden, dagen, jaren Zoals het bij een mensenleven hoort Slechts mildheid rest mij in mijn ziel Geen bitterheid of ongenoegen draag ik mee Ontdaan van wat mij niet beviel Hoef ik de tijd niet in mijn handen te nemen Het tikken van de klok Het is okee Betty 7-4-2016 Foto: Betty Mans |
 |
| De ontmoeting Bijna twee weken woon ik nu in een senioren appartement.
Dat houdt in dat de bewoners minimaal 55 moeten zijn. Voor dit appartement geldt dit ogenschijnlijk echter niet. Zover ik het kan inschatten wonen hier vnl dames van ruim over de zeventig. Dat is zeer rustig kan ik je zeggen. Op de gang heb ik nog nooit een levend wezen gezien en het lijkt dan ook of ik hier alleen woon. Omdat we met z'n tweeen zijn hebben we tot tevredenheid een prachtig hoekappartement gekregen. Toen ik van de week van het boodschappen doen thuis kwam, was ik dan ook zeer verbaasd dat er met mij een vrouw de lift instapte. Ze zag er artistiek uit met haar rode haar in bob model. We moesten allebei naar de eerste verdieping. De vrouw keek naar al mijn tassen en bood aan om mij ze te helpen dragen. Dat heb ik vriendelijk afgeslagen want buiten haar mooie vlammend rood geverfde haar was ze zo mager als een lucifer en vreesde ik dat ze met het dragen van een van de zware tassen zo in tweeen zou breken en dat wilde ik niet op mijn geweten hebben. "Woont U hier?",vroeg ze verbaasd en ik bevestigde dat ik net verhuisd was naar het hoek appartement . "O wat leuk", zei ze." Ik woon op de andere hoek met mijn twee katten." Haar man was enige tijd geleden overleden. We maakten nog even een babbeltje en bij het afscheid stelde ik me voor. " Ik ben Betty" zei ik, waarop ze antwoordde:"En ik Hetty".
Het klonk zo komisch en we lagen allebei dubbel. Hetty van 79.....
Met een glimlach liep ik naar mijn appartement.
5-3-2015
|
